Tahliye taahhüdü, ev sahibinin kiracıya belirli bir süre içinde evi boşaltması için yazılı bir taahhüt vermesidir.
Taahhüt, genellikle kira artışı veya evin satılması gibi durumlar sonucunda kiracının tahliyesini isteyen ev sahipleri tarafından kullanılır.
Türkiye'de tahliye taahhüdü, Yargıtay'ın kararlarına ve mevzuata göre belirli şartlara bağlıdır:
Kiralama sözleşmesinde tahliye taahhüdüne ilişkin hükümlerin açıkça belirtilmiş olması gerekir. Aksi takdirde tahliye talebi geçersiz olabilir.
Kiralanan mülkün tahliyesi için belirli yasal süreler öngörülmüştür. Bu sürelerin dikkate alınması önemlidir.
Tahliye talebinin yazılı olarak kiracıya iletilmesi gereklidir. Bu genellikle ihtarname şeklinde yapılır ve belirli süre tanır.
Tahliye talebi, hukuki bir dayanakla desteklenmelidir. Örneğin, kira sözleşmesinin sona ermesi veya belirli sebeplerle fesih hakkının olması gibi durumlar geçerli nedenlerdir.
Kiracının tahliye taahhüdüne itiraz etmesi durumunda, mahkeme kararıyla sonuçlanabilir. Bu süreçte Yargıtay'ın benzer durumlarda verdiği kararlar da önem taşır.
Tahliye taahhüdünün geçerli olması için gereken şartları şu şekildedir;
- Tahliye taahhüdü yazılı olmalıdır.
- Kiralananın teslim edilmesinden sonra ve kira sözleşmesinde belirtilen tarihten sonraki bir tarihe ilişkin olarak verilmelidir.
- Tahliye taahhüdü, bizzat kiracı veya yetkili temsilcisi tarafından yapılmalıdır.
- Tahliye için belirli bir tarih veya süre belirtilmelidir.
- Tahliye taahhüdü, kiracının serbest iradesiyle verilmelidir, yani zorla veya baskı altında olmamalıdır.
Ev sahipleri, kira sözleşmesi yaparken kiracıya tahliye taahhüdü imzalatması hukuka aykırı ve geçersizdir.
Ancak tahliye taahhüdü geçerlilik şartlarını taşıyorsa, ev sahibi herhangi bir neden belirtmeden kiracıyı evden çıkarabilir.
Eğer kiracı kira kontratı yapılırken boş olarak verilen ve sonradan doldurulmuş tahliye taahhüdünü aldıysa ve bu durumu ispatlayamazsa, mahkeme genellikle kiracıyı ıslak imzası nedeniyle sorumlu tutabilir ve tahliye yönünde karar verebilir.