Henüz yeni yeni doğuyordu gün...
Sabahtan beri yağan karın tortusunu yara yara ve çıngırağını çala çala ilerleyen tramvay; atların kişnemesi eşliğinde Tünel’de yolcularını indirmeye başlar...
Araçtan inen Madam Limnia, Madam Elenny, Madam Pithuseri ve Matmazel Lisa; Tokatlıyan Otel’in hemen yanındaki Bireaby Pastanesi’ne kendilerni zor attılar.
Bir gün önce Mösyö Jean Fransua ile Madam Pithuseri; çaylarını burada içmişler; çayın yanında ise Mösyö Jean Fransua’nın mekânın sahibi kuzeni Aldrin’in tavsiyesi ile içi kremalı minicik sandviçler üzerine dökülmüş çikolata kremasından oluşan bir tatlı yemişlerdir. Çok beğendikleri bu tatlının ismini sormuşlar, ‘Profiterol’ cevabını almışlardı.
Dururlar mı; Madam Limnia, Madam Elenny ve Matmazel Lisa; arkadaşlarının anlattığı bu tatlıyı hemen yemek istemişlerdi.
İşte namı diğer ‘Profetirol’ hikâyesi, dönemin Fransız Konsolosluğu yöneticilerinin bu hamlesi ile yayılmaya başlar.
1930’lara kadar İstanbul’da topu topu beş, Ankara’da ise bir tane ‘Profetirol’ servisi yapıp satan mekân, yani pastane vardı.
1940’lı yılların başında da Arnavut göçmeni bir usta İnci Pastanesi’ni açtı İstiklâl’de ve mekân sayısı toplamda böylece altıya ulaştı.
Zamanla profiterol hayli bilinen bir tatlı türü oldu.
Ancak 1990’larla birlikte hemen her pastane bu harika tatlıyı yapmaya balayınca, harikalığını da, özelliğini de yitirdi.
Son dönemde franchising sistemi ile sırf profiterol mini shoplar açıldı. Çorbaya benzer ve profiterol demeye bin şahit isteyen uyduruk örenleriyle bu tatlının imajını bitirdi...
Hele bir de hatırı sayılır otellerde ‘Profiterol Çeşmeleri’ kuruldu. Beş metrelik hazır sandviç hamurlar arasına kremasını ve sosunu sen koyuyorsun, su gibi akan bir sos; çorba mı tatlı mı belli değil; arkadaş şu bir gerçek:
‘Profiterol çeşmesi olmaz’…
Özel kreması, o pasta sandviçlerinin içine bol sürüldükten sonra çikolata kreması üzerine dökülür ama tam sıvı olmamalıdır, mayi kıvam bile cıvıktır yani sert bir çikolata sosu elde edilmelidir. Dökülür ve iyice soğuduktan sonra yenir.
Sıcak ya da ılık profiterol de olmaz…
Ha olur ama ona profiterol denmez…
Kendimi sizin şefiniz ilân ettiğimi sanmayın ama size güzel bir profiterol tarifi vermeden de geçemeyeceğim.
Biraz bana özel dokunuşlar da olacak tabii içinde…
Haydi hep beraber, profiterol yapalım o zaman:
Öncelikli bir biçimde profiterolün hamurunu hazırlayalım. Küçük bir tencereye iki su bardağı suyu ve margarini koyarak kaynatın. Daha sonra bir su bardağı un, bir su bardağı badem ununu ekleyerek iyice karıştırın.
Birkaç dakika karışımı sürekli karıştırarak pişirin. Aman topaklaşmasın.
Ocağı kapatarak 10-15 dakika hamurun soğumasını bekleyin. Hamur biraz dinlendikten sonra yumurtayı hamura homojenize bir kıvam almak üzere yedirmemiz gerekiyor.
Lakin bu noktada önemli bir hususa dikkat edin:
Yumurtaları teker teker hamura kırın ve birini iyice yedirmeden diğer yumurtayı kırmayın. Tek tek eklemek en makbuldur.
Yumurtaları hamura iyice yedirdikten sonra yapışkan bir hamurunuz olacaktır.
Yumurtaları yedirdikten sonra hamuru 10 dakika dinlendirin.
Hamurlarımızı pişirelim. Yağlanmış tepsiye, kaşık yardımı ile hamurdan ceviz büyüklüğünde parçalar alarak aralarında 2-3 cm boşluk bulunmasına dikkat ederek dökün. Elinizle şekillendirmeye çalışmayın. Daha önceden 180 derecede ısıttığınız fırına hamuru sürün. Üzeri kızarana kadar yaklaşık 40 dakika pişiriyorsunuz.
Sıra kremada…
Az süt, az tereyağı ve süt ile kremayı pişirin.
Kremayı ocaktan aldıktan sonra vanilyasını ekleyerek karıştırın.
Kremayı profiterol hamurlarına dolduralım. Profiterolün pişen hamurlarını ikiye bölerek ya da varsa krema sıkma torbası ile içlerini krema ile doldurun ve tepsiye dizin.
Tatlımızın üzerine çikolata sosu gezdirelim.
Sos kesinlikle koyu olmalı sıvımsı bile değil, iyice koyu olmalı…
Tüm profiterolleri doldurduktan sonra üzerine çikolata sosunu ya da benmari usulü erittiğiniz çikolatayı ekleyin.
Bu son sos ne kadar koyu olursa o denli doyurucu ve lezzetli olacaktır…
Son not: Elbette gurme dokunuşlarla profiterolü, meyveli filan da yapabilirsiniz ve güzel de olur ama profiterolün orijinali çikolatalıdır…
Yanında da çay içilir…
Hatta az şekerli bir bergamutlu çay muhteşem olur.
Afiyet olsun...