Teoreme göre, FDT’nin varsayımları altında, bir malın nispî fiyatındaki bir artış aynı zamanda o malın üretiminde yoğun olarak kullanılan faktörün nispî getirisinde bir artışa ve diğer faktörün nispî getirisinde bir azalışa yol açacaktır.
İlk defa 1941 yılında FDT modelinin çerçevesinde Wolfgang Stolper ve Paul Samuelson tarafından yapılan bir çalışmada ortaya atılır, (Stolper, W. F. & Samuelson, P. A. (1941), "Protection and Real Wages", Review of Economic Studies 9. Bir kavram olarak bütün benzeri durumlarda etkileri incelendi. Örneğin Ronald W. Jones ve José Schheinkman tarafından 1977 tarihli çalışmada çok genelleştirilmiş şartlar altında bile teoremin öngördüğü biçimde faktör fiyatlarının mamul mal fiyatları ile birlikte hareket ettiği gösterildi.
Orijinal FDT modelinde iki mal ve iki faktör bulunmakta ve her faktör kendi içinde homojen kabul edilmektedir. Bu yüzden, teoreme dayanan ilk çalışmalar serbest ticaret sonrasında yüksek gelir grubu ülkelerinde kalifiyesiz işgücü ve onun ücret düzeyi hakkında bir tahminde bulunamamaktaydı. Daha sonra, işgücünü heterojen kabul eden yeni bazı çalışmalarda farklı eğitim ve üretkenlik düzeylerinde işgücü ücretleri ile onların üretimlerinde yoğun olarak kullanıldığı malların fiyatları arasında Stolper Samuelson etkisinin kuvvetli olduğu gözlemlendi.
Stolper Samuelson Teoremi Faktör Fiyatları Eşitliği Teoremi ile de doğrudan bağlantılıdır. Buna göre serbest ticaretten önce emeğin pahalı olduğu ülkede, serbest ticaretle birlikte, emek nispî olarak ucuzlarken sermaye nispî olarak pahalanacaktır. Tersi de diğer ülke için geçerlidir. Bu Stolper Samuelson Teoremi’nin ortaya koyduğu mekanizmadır. Bu süreç, Faktör Fiyatları Eşitliği Teoremi uyarınca her iki ülkede de emek ve sermayenin getirileri eşitleninceye kadar devam edecektir.