İhracat, yurt dışında inşaat, onarma, montaj ve taşımacılık faaliyetlerinde bulunan mükellefler, döviz olarak elde ettikleri hasılatın belirli bir oranını aşmamak şartıyla belgelendirilemeyen giderlerini götürü olarak hesaplayarak ticari kazançlarından düşürebiliyorlardı.